20 september Molengat

We kennen elkaar al ruim 4 jaar van de opleiding tot PRT-therapeut, maar waren nog niet eerder zo lang enkel met z'n tweeën samen geweest. Bij de overgang van vaste land naar het wad hebben we een korte meditatie gedaan, om vervolgens in stilte op te lopen richting Rottumerplaat. Het geweldige getij en de ideale weersomstandigheden maakten dat we alle tijd konden nemen. Jubelend letterlijk stil gestaan tijdens de zonsondergang, en binnen een uur overdonderd door de duizenden sterren. Wauw!

18 september Horsbornzand

Het idee van deze tocht lijkt simpel: halverwege de eb loop je achter het terugtrekkende water aan richting de Noordzee, tussen Rottumeroog en Borkum, zover als je kunt. Met een beetje mazzel ben je daar vlak voordat het water weer opkomt, en loop je terug met het opkomende water achter je aan. Mooie nazomerdag of poolexpeditie? Hoe dan ook was ik blij met mijn trui, winddichte jas en muts. En met de meezwemmende zeehonden, blauwe hemel en sterrenhemel bij terugkomst op de dijk.

16 september Schiermonnikoog

Het was misschien niet de mooiste dag van de week, maar met dit soort luchten was het alsnog een fraaie tocht. Samen met vriend en collega-gids Joris ben ik in 3 uur naar de overkant gestuiterd. Want hoewel de beste man al 68 is, moet ik moeite doen om hem bij te houden. Voor zover er al sprake is van een generatiekloof, is het vooral zijn gelaten levens-ervaring: "Ik bevind mij op de uitvoegstrook van het leven, jij mag je gaan invoegen". Dankbaar voor dat we op deze manier samen mogen optrekken.

6 september Ameland

Via-via had ik een aanvraag van dit leuke groepje; drie jong-volwassenen + aanhang die hun vader een tocht op het wad cadeau wilden doen voor zijn verjaardag. En zo geschiedde! Een uur voor zonsopkomst waren we al op het wad, en de dreigende luchten mét opklaringen maakte het geheel tot een spectaculaire zonsopkomst. Met een flinke westenwind en koude gevoelstemperatuur, is voelbaar hoe het seizoen op z'n eind loopt. Des te fijner dat we deze ervaring nog mochten hebben.

2 september Molengat

Vrij spontaan ben ik met Pepijn en Gerard woensdag het wad op gegaan. Bij de overgang van de kwelder naar het wad stonden we bewust stil bij wat in deze fase in ons leeft. En onze relatie met onze charmeur in ons is uitgebreid aan bod gekomen. Wanneer en waarom zetten we die in, en wat is het verschil met charmant zijn? Het verlangen om te imponeren, hoe subtiel uit dat zich, en wat geeft het ons? Wat een rijkdom, om met deze twee prachtige mannen hierover te kunnen delen in dit prachtige gebied.

9 augustus Schiermonnikoog

Met mijn vaste mannengroep hadden we deze dag al gepland om samen naar Schier te gaan, en bleek pas daarna dat het getij fantastisch was. Dus wat een kans om met een paar fitte mannen de pittige tocht naar Schier te maken. Borstdiep samen door de geulen waden, aankomen op de kleur- en geurrijke kwelders van de Kobbeduinen, zwemmen in de golven van de Noordzee, slapen en frisbeeën op het strand, lunchen in het paviljoen... Een hele dag er samen op uit, voldaan met 26 km in de benen.

7 augustus Molengat

... waardoor ik op één dag de zon op het Wad heb zien opkomen én de zon op het Wad heb zien ondergaan. Misschien wordt het wadlopen een beetje een obsessie, maar de weersomstandigheden waren dezer dagen zó mooi, en het kwam nou eenmaal zo uit dat ik twee aanvragen had voor deze dag. Want wat was het fijn om na jaren weer met vriend Jordi tijd samen te hebben, te delen, te lopen, te zijn. En het is geen straf om tijdens een hittegolf te pas en te onpas af te kunnen koelen.

7 augustus Ameland

Vóór zonsopkomst waren we al op de dijk bij Holwerd, en zijn we met z'n vijven zonovergoten en met ideale omstandigheden in de vroege ochtend naar Ameland gelopen. Met deels onervaren lopers, was dit een prachtige eerste kennismaking met wadlopen. Gezwommen in de Noordzee, geluncht in het paviljoen en rond 14.00 uur zaten we rozig en voldaan weer op de boot terug naar Holwerd. Niet voor niets zo vroeg, want in de avond ben ik wederom het Wad op gegaan...

26 juli Wade Men weekend

Met twaalf moedige mannen een reis naar binnen, rauwe eerlijkheid, onvermogen, ongemak én openheid. Toen we zaterdagmiddag om 16.00 uur samenkwamen, waren de luchten en de dynamiek in de groep onheilspellend en tot in de vroege ochtend onstuimig. Totdat we zondagochtend het wad op mochten, en het licht mochten laten schijnen op daar waar het donker is, het in ons mocht stromen. Wonderlijk hoe moeder natuur en vader zon ons de gelegenheid gaven om zó gespiegeld te worden.

22 juli Molengat

Vrij spontaan ben ik woensdagmiddag een uurtje eerder gestopt met werken om met wat collega's naar het Wad te gaan. Na een dag op kantoor, en elkaar eigenlijk alleen daarvan te kennen, was het heerlijk om drie uur met elkaar over de zeebodem te slenteren. Werkdag en wadlopen combineren. Ondanks dat het weer niet bijzonder fraai was, zijn de luchten hier altijd zo adembenemend. Hoewel de camera soms moeite heeft om het licht vast te leggen, is geen van de foto's bewerkt. Kon minder!

19 juli nachttocht Ameland

Waar moet ik beginnen? Zondagnacht ben ik van 02u tot 05u met Karine naar Ameland gelopen. Windstil, heiig, en met nieuwe maan aardedonker. Maar al in het kustdal verstoorden we de spookachtige stilte, want extatisch waren we: zeevonk lichtte magisch op om ons heen bij iedere beweging. Na een paar uur doemde het eiland op, en brak de zonsopkomst door de wolken heen. Slapen in de duinen en op het strand, ontbijten in het paviljoen, toch maar weer slapen op het strand... overgave aan meebewegen. 

15 juli Ameland

Maandag, dinsdag, donderdag en vrijdag gewoon aan het werk, maar op de vrije woensdag ben ik samen met Thomas (een vriend uit Noorwegen) en Ivet (een vriendin van hem uit Spanje) naar Ameland gelopen. Ontspannen gelegen in de duinen, gezwommen in de Noordzee, geslapen op het strand en heerlijk gegeten in het strandpaviljoen. Met de avondboot weer terug naar vaste wal, waardoor we uiteindelijk amper 12 uur van huis zijn geweest. Slechts een dagje weg, maar wat voelt als een vakantie.

28 juni Molengat

Waar het woensdag- en donderdagavond stralend weer was met oostenwind en lage waterstanden, was het zondagochtend het tegenovergestelde. Geen plek waar de invloed van de weersomstandigheden zo voelbaar is als hier op het wad. Gelukkig konden we ook nu lopen, met een klein groepje van vijf. Een paar nieuwsgierige zeehonden die naar ons toe zwommen, gevechten met krabben, verwondering over kwallen, bijna onderuit gaan op slikkige oevers, opluchting bij de zon die doorbrak... Wat een tocht.

25 juni Tanne's verjaardag!

Broer Paul had als verrassing voor z'n vriendin Tanne een wadlooptocht geregeld, waarbij ze pas op de dijk wist hoe en met wie ze de avond zou doorbrengen. Ondanks dat ik de avond ervoor op dezelfde plek liep, was dit weer zó anders. Uitgelaten, enthousiaste twintigers die zich soms met de 'wadslag' (radslag op het wad) voortbewogen. Zonovergoten, wind mee, en op zo'n fijne manier stilstaan bij haar bestaan. Met als summum hier 'TANNE' uitgebeeld door de rest. Zo bijzonder hoe het wad echt uitnodigt tot variatie.

24 juni Molengat met Sascha

Hoewel we elkaar kennen van mannenweekenden en tantra festivals, was dit de eerste keer dat we samen afspraken. En wat een dag, en wat een plek. Vanzelf verstilden we, waarna de creativiteit en energie van nature ging stromen. Wat heerlijk om gevoed door deze omgeving samen te broeden op het verlangen om mannen mee te nemen naar dit gebied. Naar buiten, naar binnen. En om tegelijkertijd ook echt te genieten van de tocht dit we hier en nu met z'n tweeën maken. Ik zie je gauw weer, mooie man.

Midzomernachttocht Schier

Vorig jaar in Änbsbacka (Zweden) werd bewust stil gestaan bij midzomer op 21 juni; de zonnewende, waarbij de nacht het kortst is. Nu in Nederland voelde ik een verlangen om wederom dit moment te eren. Dus ben ik samen met gids en vriend Joris in alle vroegte naar Schiermonnikoog gelopen. Deze foto is gemaakt rond 03:30 uur, en toen de zon op kwam, waren we al halverwege. Na een slaapje op het oostpunt van het eiland, zijn we in de middag weer terug gelopen. In totaal 49,5 km afgelegd. Wauw

21 mei Ameland op en neer

Zonovergoten, oostenwind, maar helaas was het laagwatertijdstip  te laat om samen met mijn broer naar Ameland te lopen; we zouden de laatste boot missen. Tenzij we op en neer lopen! Hooguit 15 minuten pauze, bovenop het hoogste duin van Ameland, waarna we weer terug liepen naar vaste wal. Het unieke van zo'n retour-tocht is dat het getij zo zichtbaar is: Op de heenweg staat het blank, en enkele uren later loop je op dezelfde plek droog terug. Prijskaartje: 20 kilometer wadlopen.

23 april Molengat

Onze eerste tocht samen! Laten we zeggen dat de variatie binnen de tocht symbool staat voor onze relatie... want zelden was een wadlooptocht zo gefaseerd en intens! Het eerste uur hadden we windkracht 7 vol tegen, wat het fysiek op een leuke maar pittige manier uitdagend maakte. Na onze draai hadden we hem schuin in de rug en maakten de vele geulen dat we nat en koud werden. Het laatste uur nam de wind af: zwalkend en rozig in diepe verbinding met de grootsheid van de natuur.

10 april Molengat

De eerste tocht van het jaar is altijd bijzonder, maar nu was extra voelbaar dat het mogelijk nog maanden gaat duren voordat ik weer met groepen het Wad op kan. En tegelijkertijd nodigt het onverstoorbare Wad uit om me over te geven aan wat er daadwerkelijk is, want hier nu zo lopend in m'n uppie is van een coronacrisis helemaal geen sprake. Haast alsof het Wad lacht om zoiets als een anderhalvemeter-samenleving; in de nietigheid, met niemand te bekennen, is anderhalve kilometer ook peanuts...