21 september Molengat 

Deze eerste herfstdag zou dit jaar wel eens de laatste tocht zonder surfpak kunnen zijn, dus samen met vriend Marcel hebben we flink uitgepakt: gerend, gelachen, gezwommen en geschreeuwd. Het was praktisch windstil, dus de oorverdovende stilte hebben we omarmd én doorbroken. Op een paar drooggevallen zeilbootjes na, hadden we het Wad voor onszelf. Onderweg nog een zeehond en een zeester gezien, alvorens we in de schemering na bijna vier uur lopen weer bij de auto kwamen.

26 augustus Rottumeroog

Praktisch op dezelfde plek waar ik die avond ervoor de zon onder had zien gaan, zag ik hem nu weer opkomen. Als gids voor de Vrije Wadlopers liep ik op deze zaterdagochtend namelijk naar Rottumeroog met leden van de Waddenvereniging. Onder de bijna vijftig deelnemers bevond zich ook een reporter van RTV Noord, die met een drone prachtige beelden heeft gemaakt. Van boven is de leegte en omvang van het Wad nog beter vast te leggen. De volledige rapportage is te vinden op de site van de omroep.

25 augustus Uithuizerwad

Samen met vriend Harm had ik het voorrecht om op deze prachtige, windstille vrijdagavond een zwerftocht te maken op het Uithuizerwad. De eerste helft van de route is hetzelfde als richting Rottumeroog, maar halverwege zijn we afgebogen naar het oosten. Parallel aan de vaargeul zijn we richting het zeegat gelopen. Gaandeweg kreeg de ondergrond steeds meer reliëf en steile oevers; tijdens de getijdenstroom staat daar meer stroming. Als kers op de taart de zon in de zee zien zakken.

5 augustus Dollard

Je moet er zo'n twee uur lopen voor over hebben, maar dan heb je ook wat: je eigen onbewoonde eilandje midden in de Dollard. Uit het niets doemt een bosje Engels slijkgras op van hooguit een paar vierkante meter groot. Echt tijd om in ontspanning te zakken is er niet, want ook deze 'eilandjes' staan tijdens hoogwater blank. Het unieke van de Dollard is dat je rondom land ziet (deels Nederland, deels Duitsland); de monding zie je niet. Daardoor lijkt het geen zee, maar eerder een drooggevallen meer. 

16 juli Brakzand

De eerste helft van de tocht op deze druilerige zondagmorgen had veel weg van 50 tinten grijs (qua kleuren, niet qua activiteiten...). Totdat we op het eiland aankwamen. Niet alleen klaarde het op, ook zijn de kwelders sinds 15 juli (na vier maanden broedseizoen) weer opengesteld. Bloeiende lamsoor, geurende zeealsem; wat een weelde! Slingerend liepen we naar de Kobbeduinen met z'n dertienen. Bij Hotel Van der Werff koffie met gebak als afmaker.

15 juli 'mudfight' Robbengat

Hoewel ik 's ochtends al naar Rottumeroog was gelopen, was het zo'n 12 uur later weer laagwater: wadlopen! Op deze avond was het verzoek van deze vijf helder: "Modder!" Na twee uur gelopen te hebben, zocht ik dus een plek uit met veel slik, en konden alle remmen los: geworstel, gegooi met blubber, verstoppertje spelen (jezelf 'begraven'); je kon het zo gek niet bedenken. De komende dagen ruiken we waarschijnlijk nog naar zwavel...

15 juli Rottumeroog

De wekker ging al om 04:15 op deze zaterdag, met als uiteindelijke doel om niet te laat (namelijk rond 11:00 uur, een uur na laagwater) bij de drooggevallen boot te zijn nabij Rottumeroog. Op dat moment hadden we er al zo'n 3,5 uur lopen op zitten met Stichting Uithuizer Wad over het prachtige Oostelijke Wad. Eenmaal op de boot geklommen, is het simpelweg wachten op het opkomende water totdat de boot gaat drijven; er is geen andere tocht waarbij het belang van een tijdschema zo overduidelijk is.

11 juli Molengat

Op deze dinsdagavond heb ik een paar uur over het Wad geslenterd met Joey. Prachtig om zelf op zee in de zon te lopen, terwijl boven land regenwolken voorbij drijven. Onderweg kwamen we een drooggevallen kokkelschip uit Harlingen tegen, met drie handkokkelvissers aan het werk. Even verderop vergezelde een zeehond ons terwijl we door een geul liepen. Het blijft onbehaaglijk als zo'n groot dier op 20 meter afstand onder water verdwijnt, en even later aan de andere kant van je weer boven komt...

2 juli Brakzand

Ditmaal geen onweerkansen, maar een harde westenwind die mogelijk roet in het eten zou kunnen gooien. Maar gelukkig konden we met in totaal negen mensen rond 09:00 vertrekken in een snelle RIB vanaf Lauwersoog naar wadplaat Brakzand, om vanaf daar door te lopen naar Schiermonnikoog. Vanwege die wind stond er relatief veel water, waardoor we oostelijk om moesten lopen door minder diepe stukken. Na het middaguur brak de lucht open en hebben we zelfs nog gezwommen in de Noordzee.

27 juni Molengat

Een week eerder heb ik een midzomernachttocht naar Schiermonnikoog af moeten blazen in verband met onweerkansen, en in eerste instantie leek het daar nu ook weer op. Maar gelukkig waren de omstandigheden gunstig genoeg, waardoor ik samen met Nadine tussen zes en tien uur 's avonds een zwerftocht kon maken. Halverwege de tocht lag een kleine verzwakte zeehond op een zandplaat, en konden we erg dichtbij komen (waarbij we niet onnodig stress wilden veroorzaken). Ongekend mooi.

20 juni 'mudrun' Ameland

Broer Paul: "Zin om een stukje hard te lopen?" Ik: "Is goed, zullen we naar Ameland rennen?". Meer was er niet voor nodig om grotendeels rennend over te steken naar Ameland. In 100 minuten was het klusje geklaard; ongeveer tweemaal zo snel als normaal met deelnemers. Moedertje natuur maakte het niet makkelijk met tegenwind: noordoost kracht 4. Door het hoge tempo waren we vroeg bij de geulen, die dus diep overgestoken zijn (135 cm). De zware rugzak hebben we afgewisseld; broederschap pur sang.

18 juni Ameland

Op deze zonovergoten warme zondag, ben ik voor de Vrije Wadlopers met tien deelnemers naar Ameland gelopen. Het was nagenoeg windstil, wat het water tot één grote spiegel maakte. Vanwege de hoge temperatuur, was het geen straf om diep door de geulen te gaan, zoals te zien op de foto. Eenmaal op het eiland, zijn we (na even gezwommen te hebben in de Noordzee) via het strand terug gelopen naar het strandpaviljoen; wat kan een biertje of een broodje kroket dan lekker zijn...

10 juni Molengat

Met tien andere mensen heb ik een prachtige zwerftocht gemaakt op deze zaterdag in juni. Hoewel kans op lichte regen werd voorspeld, hebben we het droog gehouden (althans, vanuit de lucht). De deelnemers waren o.a. marathonlopers dus qua conditie was deze lange zwerftocht van 3,5 uur geen enkele belemmering voor ze. Vlakbij vaargeul Spruit nog een grote zeehond zien liggen. Nadien nog van een pannenkoekbuffet op Bie Diek mogen genieten, wat de ervaring compleet maakte. 

31 mei Robbengat

Een vrije avond, dus je kijkt even in het getijdenboekje. Laagwater om 21:57 en met een waterstand van -157 cm is er veel water weg. Als je vervolgens ziet dat de zon onder gaat om 21:52, is er maar één optie mogelijk: Wadlopen. Wat een voorrecht om hier in m'n uppie te mogen lopen: opwaaiend schuim, een kabbelende zee, een ondergaande zon met aan de horizon drooggevallen zeilbootjes... helaas was ik net te laat om vier zonnebadende zeehonden op foto vast te leggen.

30 april Molengat

Je moet er wat voor over hebben, zoals een wekker die om 03:30 al afgaat, maar op een zonnige dag zoals op deze 'zon'dag in april mag de beloning er wezen: een prachtige zonsopkomst. Met name bij noorderwind is de lucht erg helder en het zicht goed, waardoor de zon zelfs vlak kort na opkomst al oogverblindend kan zijn. Als het Wad dan nog blank staat, zoals op de foto, krijg je taferelen die zelfs met superlatieven niet te beschrijven zijn.

Goedemorgen... :-)

20 april Juist (Duitsland)

Mijn buitenlandse primeur wat betreft wadlopen, want samen met een paar andere gidsen ben ik naar het Duitse waddeneiland Juist gelopen. In tegenstelling tot de situatie in Nederland, is het unieke van deze tocht dat je de vaargeul van de veerboot lopend oversteekt. Dus enkele uren later ben je tijdens hoogwater op precies dezelfde plek, maar dan op de boot. De vaartijden zijn dan ook op de hoogwatertijden afgestemd. Dat betekent wel een strak tijdschema en borstdiep door het water.

11 maart Vrijheidsplaat

Op deze koude winterdag, liep ik voor de Vrije Wadlopers een zwerftocht over de Vrijheidsplaat; een zandplaat ten zuiden van Ameland, praktisch grenzend aan het eiland. Varend vanuit Holwerd met een zeilschip, zijn we aan de zuidkant van de plaat afgezet, om vervolgens een paar uur over de plaat te slenteren. Mosselbanken, een paar geultjes en restanten van een gezonken schip maakten het geheel tot een bijzondere ervaring voor het internationale gezelschap.